Miedziane dystrybutory czynnika chłodniczego to urządzenia rozprowadzające czynnik chłodniczy do wielu wężownic parownika w systemie klimatyzacyjnym. Zwykle są wykonane z rur miedzianych połączonych za pomocą lutowania twardego, czyli rodzaju spawania, w którym wykorzystuje się metal wypełniający do łączenia dwóch kawałków metalu.
Spawanie indukcyjne to proces wykorzystujący indukcję elektromagnetyczną do podgrzewania i łączenia metali. Jest powszechnie stosowany do spawania rur, rur i innych części cylindrycznych. Spawanie indukcyjne można wykonywać na różnych metalach, takich jak miedź, stal, aluminium i tytan.
Jedną z zalet spawania indukcyjnego w przypadku miedzianych dystrybutorów czynnika chłodniczego jest to, że umożliwia ono wytwarzanie wysokiej jakości połączeń przy minimalnych odkształceniach, utlenianiu i zanieczyszczeniu. Spawanie indukcyjne może również skrócić czas cyklu i zużycie energii w porównaniu z innymi metodami spawania, takimi jak lutowanie płomieniowe lub piecowe.
Proces zgrzewania indukcyjnego miedzianych dystrybutorów czynnika chłodniczego obejmuje następujące etapy:
- Wewnątrz i na zewnątrz dystrybutora czynnika chłodniczego umieszczony jest pierścień spawalniczy, który pełni rolę spoiwa.
- Cewka indukcyjna jest umieszczona wokół dystrybutora czynnika chłodniczego i podłączona do źródła zasilania.
- Źródło zasilania generuje prąd przemienny, który przepływa przez cewkę indukcyjną, tworząc pole magnetyczne.
- Pole magnetyczne indukuje prąd elektryczny w dystrybutorze czynnika chłodniczego i pierścieniu spawalniczym, powodując ich szybkie nagrzewanie.
- Ciepło topi pierścień spawalniczy i tworzy kałużę cieczy wokół obszaru złącza.
- Basen cieczy krzepnie i tworzy silne połączenie pomiędzy dystrybutorem czynnika chłodniczego a miedzianą rurką.
